Een test AI vs. Mens: Je leest twee gedichten.
Eén is geschreven door een bekroonde dichter, het andere door AI. Kun jij raden welke, welke is?
| Er is nog zomer genoeg wat zou het loodzwaar tillen zijn, wat een gezwoeg als iedereen niet iedereen terwille was als iedereen niet iedereen op handen droeg | Er is nog tijd genoeg wat zou het stil zijn zonder de woorden die elkaar vinden, die elkaar stuwen en dragen als gedachten niet in elkaars armen rusten als zinnen niet zachtjes landen op elkaars lippen |
Links is van Judith Herzberg en rechts is geschreven door AI met deze prompt (opdracht):
“Schrijf mij een soortgelijk gedicht als de volgende:
Er is nog zomer genoeg
wat zou het loodzwaar
tillen zijn, wat een gezwoeg
als iedereen niet iedereen
terwille was
als iedereen niet iedereen
op handen droeg
In dezelfde schrijfstijl van Judith Herzberg”
Had jij het goed geraden? Of vind je dat er weinig verschil is?
Natuurlijk is de prompt die ik heb gebruikt wel een beetje valsspelen… maar het geeft wel aan hoe bizar het schrijven met AI is…
Door de komst van generatieve AI vervaagt de grens tussen AI en menselijke creativiteit snel, vooral in de schrijfwereld. Volgens Authorityhacker.com vindt 65,8% van de mensen AI content gelijk aan of zelfs beter dan menselijke schrijvers. Dus wat maakt menselijk schrijven nog uniek?
In deze tekst gaan we daar dieper op in, op de wereld van AI vs. Mens in schrijven…
De essentie van menselijke creativiteit in schrijven
Menselijke creativiteit in het schrijfproces is iets dat diep geworteld is in onze unieke ervaringen, emoties en percepties van de wereld. Het is een soort dans tussen verbeelding en realiteit, waarbij schrijvers levenservaringen gebruiken om nieuwe werelden te creëren op papier.
Wat menselijke creativiteit zo bijzonder maakt, is het vermogen om volledig originele ideeën te bedenken.
Dit gaat verder dan het combineren van concepten – het is het vermogen om iets nieuws te bedenken, iets dat nog niet eerder is gezien of gedacht. Zoals hoe George Orwell ‘1984’ schreef, een dystopische visie die nog steeds relevant is.
Daarnaast stelt menselijke creativiteit ons in staat om ‘buiten de kaders’ te denken, gewoontes uit te dagen en grenzen te verleggen.
Menselijke schrijvers brengen een uniek perspectief mee, gevormd door hun persoonlijke ervaringen, culturele achtergrond en individuele wereldbeeld. Dit zorgt voor een verschil aan stemmen en stijlen die de literaire wereld verrijken en lezers in staat stellen om de wereld door verschillende lenzen te zien.
Hoe AI schrijft: Een kijkje onder de motorkap
Artificiële Intelligentie in het schrijfproces is als een muzikant die een enorme hoeveelheid aan melodieën kent, maar geen eigen muziek kan maken.
AI-schrijfalgoritmen zijn gebaseerd op technieken zoals natuurlijke taalverwerking (NLP) en machine learning, in het bijzonder op grote taalmodellen zoals GPT (Generative Pre-trained Transformer).
Het schrijfproces van AI begint met training op enorme hoeveelheden tekstdata – boeken, artikelen, websites – waardoor het patronen in taal leert herkennen. Vervolgens gebruikt het deze kennis om nieuwe teksten te genereren die statistisch waarschijnlijk zijn, gebaseerd op de input van de gebruiker.
Een van de sterke punten van AI in teksten maken is de snelheid en schaalbaarheid.
AI kan in seconden pagina’s tekst produceren over bijna elk onderwerp waarop AI getraind is. Daarnaast kan AI-consistentie in stijl en toon behouden over lange teksten, iets wat voor menselijke schrijvers soms een uitdaging kan zijn.
Echter, de output van AI is beperkt tot wat het heeft ‘geleerd’ uit zijn trainingsdata. Het kan bestaande ideeën op nieuwe manieren combineren, maar kan geen nieuwe concepten bedenken. Het is als een geavanceerde ‘knippen-en-plakken’ machine, die bestaande kennis op slimme wijze combineert.
Empathie en emotionele diepgang: Het menselijke voordeel
Een van de grootste kenmerken van menselijk schrijven is het vermogen om diepe, complexe emoties over te brengen en empathie op te wekken bij de lezer.
Dit komt voort uit onze eigen ervaringen en ons vermogen om ons in te leven in de gevoelens van anderen.
Menselijke schrijvers kunnen kleine verschillen in emoties opvangen en deze vertalen naar woorden op een manier die aanslaat bij de lezer. Ze kunnen de innerlijke wereld van personages tot leven brengen, conflicten en dilemma’s creëren die de lezer emotioneel betrekken, en ondersteuning bieden door gedeelde ervaringen.
AI, daarentegen, worstelt met het echt begrijpen en weergeven van emoties.
Hoewel het emotionele taal kan schrijven op basis van patronen in de trainingsdata, mist het de persoonlijke ervaring en het intrinsieke begrip van wat het betekent om deze emoties te voelen.
AI kan schrijven over liefde of verdriet, maar het heeft deze gevoelens nooit zelf ervaren.
Dit menselijke voordeel in emotionele intelligentie en empathie maakt dat menselijke schrijvers uniek blijven om verhalen te creëren die ons diep raken, ons perspectief veranderen, en ons verbinden met de gedeelde ervaring.
AI vs. Mens: Stijl en persoonlijke stem in schrijven
Een van de meest onderscheidende kenmerken van menselijk schrijven is de ontwikkeling van een unieke, persoonlijke stem. Deze stem is meer dan een schrijfstijl; het zijn de ervaringen, perspectieven en persoonlijkheid van de auteur, in woorden.
Menselijke schrijvers ontwikkelen hun stem over tijd, door experimenten, mislukkingen en successen. Het is een organisch proces dat wordt beïnvloed door leeservaringen, levenservaringen en de constante ontwikkeling.
AI daarentegen kan schrijfstijlen imiteren en combineren op basis van zijn trainingsdata…
Het kan zelfs nieuwe ‘stemmen’ creëren door verschillende stijlen te mengen. Maar deze AI-gegenereerde stemmen missen de authenticiteit die komt met menselijke ervaring en groei.
Het is deze authenticiteit die lezers in staat stelt om een connectie te voelen met de auteur, om de menselijkheid achter de woorden te voelen. Deze ‘menselijke touch’ in schrijven blijft een van de meest waardevolle en onvervangbare aspecten van menselijke creativiteit.
Maar voor hoelang is de vraag?
De toekomst: Synergie tussen AI en menselijke creativiteit
De toekomst van schrijven lijkt te liggen in een samenwerking tussen AI en de mens, eerder dan een competitie, naar mijn mening.
AI kan de mens ondersteunen en inspireren op manieren die we ons nog maar net beginnen voor te stellen. Het kan helpen als een onvermoeibare onderzoeksassistent, ideeën genereren, of zelfs concepten maken die de menselijke schrijver kan verfijnen en verdiepen.
De ontwikkeling van AI-tools stimuleert al creativiteit, zoals programma’s die plotsuggesties maken of karakterontwikkeling ondersteunen.
Deze tools kunnen menselijke schrijvers helpen om zich te concentreren op de onderdelen van schrijven waar ze in uitblinken – het toevoegen van emotionele diepgang, het ontwikkelen van thema’s, en het inbrengen van die menselijke vonk.
Tegelijkertijd roept het toenemende gebruik van AI belangrijke ethische vragen op.
Hoe gaan we om met auteursrecht en eigendom van het werk dat door AI is gemaakt? Hoe zorgen we voor transparantie over het gebruik van AI in het schrijfproces? En hoe behouden we de waarde van authentieke menselijke expressie in een wereld waar AI-gegenereerde content gebruikelijk wordt?
Toekomstscenario’s voor de schrijfindustrie variëren van dystopische visies waarin menselijke schrijvers worden verdwijnen, tot utopische voorspellingen van een nieuw tijdperk in menselijke creativiteit, ondersteund door AI.
De waarheid zal waarschijnlijk ergens in het midden liggen.
Wat wel zeker is, is dat de rol van de menselijke schrijver zich zal ontwikkelen…
In plaats van te concurreren met AI, zullen succesvolle schrijvers de voordelen van AI inzien en leren hoe ze AI-tools kunnen benutten om hun eigen creativiteit te versterken. Ik denk dat de menselijke schrijver in de toekomst niet alleen een meester van woorden zal zijn, maar ook een gebruiker van AI-assistenten, die het beste uit beide werelden zal combineren.
Conclusie:
Het is duidelijk dat beide hun unieke krachten hebben.
AI maakt indruk met snelheid en patroonherkenning, terwijl menselijke schrijvers uitblinken in emotionele diepgang en origineel denken.
De toekomst?
Die ligt waarschijnlijk in een mooie dans tussen mens en machine, waarbij we het beste van beide werelden combineren. Eén ding is zeker: de kunst van het schrijven ontwikkeld, maar de menselijke touch blijft onvervangbaar.
Dus, de volgende keer dat je een tekst leest die je raakt, vraag je dan af: is dit de magie van een menselijke ziel of de genialiteit van AI? Of misschien wel een perfecte samenwerking van beide!
Blijf verwonderd, blijf creatief, en vooral: blijf schrijven!
